7 Ocak 2013 Pazartesi

R a i l w a y S t a t i o n


       
         Yaşamak üzerine, çok söz söylenir ama, can kulağıyla dinlenmemesine alışılmıştır. Hele azıcık olsun dikkat edilse ve düşünülse, her bireyin yaşamı daha anlamlı olur. Çünkü kendini toparlamaya çalışır.
          Yaşama sevinçlerinin, acılardan çok daha kısa sürmesi doğaldır. Sevinç köpürür bitiverir, acı çöreklenir gitmek bilmez. Kim ki bu insan yaradılış huyunu doğal karşılar, yaşama savaşını gücünü yitirmez. Bu gücü tembellik eğilimliler kolay yitirir.
          Zihin tembelleri ruhsal ölüme çağrı çıkarırlar. Ruhsal ölümler bedensel ölümlerden çoook daha önce gerçekleşir. İşte bu nedenle denir ki:
           "Kim bilir kim diyebilir ki, ölüm nerede başlar, hayat nerede biter?

           
             Aydın Boysan